Wiadomo, że cukrzyca jest chorobą, którą się ma na zawsze. Możemy z nią żyć wiele lat pod warunkiem, że jesteśmy zdyscyplinowanymi pacjentami. Możemy prowadzić normalnie życie zawodowe, ułożyć poprawnie życie prywatne. Powinniśmy w tej chorobie okazać się egoistami i w sposób szczególny zadbać o siebie.
Na początek musimy dowiedzieć się wszystkiego o naszej dolegliwości, i nawet, jeśli jest nam ciężko zaakceptować nasz stan zdrowia, musimy być przygotowani na każdą sytuację zagrożenia. Warto być świadomym tego, co może nam przynieść każde odstępstwo od ustalonych reguł. Można powiedzieć, że są one drakońskie, ale czego się nie robi dla zachowania dobrej kondycji przez wiele lat. Oprócz wyrzeczeń, które my sami musimy ponieść, naszą chorobę powinna też poznać dokładnie każda bliska nam osoba.
Zadbajmy o to, żeby nie tylko rodzina, ale i nasi współpracownicy, a nawet sąsiedzi wiedzieli, że jesteśmy diabetykami. Jeżeli wszyscy oswoimy tę chorobę, będzie nam się żyło trochę lżej, a na pewno bezpieczniej. Zawsze będziemy mieli świadomość, że są inni, którzy mogą nam pomóc np. w stanie hipoglikemii lub hiperglikemii.